Sen başlangıcımbaşlangıçlarda kaldım hep ilk basamağnda oldum merdivenin ayın ilk halinde lâmbalar yanınca ilk akşam sabah, uyanınca başlangıcımdır sanki ilk, aşkla bakışın ilk karşılaştığımızda gülüşün sevgiyle elimizle kazdığımız kumdan harlaması suların ve içmesi buz gibi kaynağından ilk adımları gibi bebeğin tay tay durarak önce sonra adım atmak hayata yüklenip türlü sorunu sırtına kendinin hamalı olmak erinmeden taşımak çözmeye çalışmak karıştıkça düğümler birbirine sen ben onlar biz derken ülke, dünya, evren bunca çetrefilken görüntüdekiler içeriğni okumak gerçeğin ilk gelişin, anımsayışın şarkımızı sokak şarkıcılarındaki duyuşla söyleyişin oturuşun bir duvara çıplak yürekle adımı kazıyışın bir ağaca içişin önünde penceremin aşk sarhoşluğun ne yazık ki he başlangıçlar oldu başlangıcım ilerlemek istiyorum bir kaç adım uzamda güzel bir ses ruhunda ince bir gül ve insanları hayata bağlayan nur’u ayn menbaı olmak istiyorum karartma günlerine inat huzme ışık ve.. sen başlangıcım son sözümü söylemeden yanımda ol istiyorum seninle açılsın sonsuza çekilen perde 30. 7. 2014 / Nazik Gülünay |
Güzel şiir için kutluyorum.