Bize bir şey söylemek istiyor gök
Sıvı fısıldayış; ruşeym ve gökdelen

Nutfe düştü asumana, karnı büyüyor
Gebe gök, meryemmisal mı ağlıyor ki?
Veya müselmanın da nebisi Cizıs?

Sırtında matematikle inen yağmurlar
Rengin anası ve atası su, kirli kadınlarda sıbğa
Çamura yatkınlığımız var; hamurumuz o

Kadının ciğeri kalbinden büyük
Her ciğerin kalbinde evlat menkuş
Anne ve gök ve yağmur
Tanrı teala denklem dokuyor zihnime
Ya da sanrıdan sancılar örülüyor bana

Bilmek, büyütüyor zihnimi
Büyüdükçe sorularım büyüyor:
En son ne zaman ölmek istememiştim?

Beni yaksan
Külümü dağlara dağıtsan
Kayık dolusu bir benle yine gelirim
İnkisar öpünce camın dudağından
Tuz u buzlarımı toplar, yine gelirim

İnsanın en eski hikayelerinden, şarkılarındansın;
Şeklin şemailin değişmedi
Atalarımın gördüğü gibi görüyorum seni
Ey gök ve ey minik minik suların...