kalbim kalbine değerse
kalp atışlarım sağır edebilir
göğü gözlerine çalan sevgili
tut ki srebrenitsa ‘da
yaralı bir kırlangıç dilinde feryat eder
kanatları dokunur ellerine
o an
özgürlük çanları kimin için çaldı diye düşünme
“eski sevgililerinizden kurbağalar yapılır “
ilanlarıyla meşgul ol
srebrenitsa ’nın gözyaşı külleri savrulurken gazze’ye doğru





kırık bir pencereden
güneşin esir ettiği çocukların yaşı yoktur kanla yıkanan şehirlerde
boşlukta sallanır yetim ve öksüz dizleri
namluların ucunda
cehennemin kökleri fışkırırken




tuva vadisin ‘de yalınayak kalan musa ‘nın
gördüğü dağa öykünür kutsal zeytin dağı
büyütürken eteklerinde vahşeti
necef ‘te kurt kuzuyu ağırlar
merhamet karanlıkta boğulur
gökyüzünü istila eder utanç duvarı





ne ekersen onu biçersin
ey ağlama duvarının çocukları




ellerim ellerinde demlenince
volkanlar püskürür tenimde
unutup isyanımı
tüm insanları
davet edesim var sevgiye









gönül gençyılmaz