Çölhiç bir cümleye sığmıyorum. kalbimi keder kuyusuna düşürdüğümden beri ah... hiç bir şiir çıkarmıyor içimden beni. tahta bir yalnızlık dövüyor sesimdeki pası. gönül evime çivilenmiş ayrılıklar kanıyor şakağımda ölümün teri. gölgesindeyim duvarın intihar eden yüzümün altında. içimde yetişen nâra aşk değdi, tane tane ayrılığım şimdi. su verdiğim aşklar kuruttu içimi. dağıldım, her haremde yalnızlığın soğuk elleri toplamıyor kimse beni çürüdü dilimdeki su ağrısı.. hepinizi yaranızdan öptüm şimdi usulca ç/ölüme gidiyorum.. /yüksel batu |
kalbimi keder kuyusuna düşürdüğümden beri
ah...
hiç bir şiir çıkarmıyor içimden beni."
Biz nereye sığdık ki evlat? Lakin hep şiirle çıkarız olmadık yerlerden.
"tahta bir yalnızlık dövüyor sesimdeki pası.
gönül evime çivilenmiş ayrılıklar kanıyor
şakağımda ölümün teri."
Tahta bir yalnızlık, bu çok mühim bir söylem Yüksel. Ve ölüme ramak kalan an, zaten bizler her an müsaitizdir ölmeye değil mi?
Hissederek yaşarsan binlerce kez ölebilirsin, yoksaya bırakırsan bir kez ölme şansın vardır zaten.
"gölgesindeyim duvarın
intihar eden
yüzümün altında."
Duvarın gölgesi serindir hep, bir cigara yakarsın, kıvrılırken dumanında kağıdı, ihtihara meyletmek çok ucuzdur belki...
"içimde yetişen nâra aşk değdi,
tane tane ayrılığım şimdi."
Tane tane ayrılık... Sen şairsin evlat, hep derim ve takrar ediyorum.
"su verdiğim aşklar kuruttu içimi.
dağıldım, her haremde yalnızlığın soğuk elleri
toplamıyor kimse beni
çürüdü dilimdeki su ağrısı.."
Su ağrısı... Yorum yok.
hepinizi yaranızdan öptüm
şimdi usulca ç/ölüme gidiyorum..
Ve hepimizin yerine ölmek zorundasın değil mi? Böyledir işte şairlik.
Varolasın evlat, seni seviyorum. Şiirlerini de...
OlgunOnur tarafından 6/19/2014 5:40:22 PM zamanında düzenlenmiştir.