23
Yorum
21
Beğeni
0,0
Puan
1382
Okunma
aşk yok demiştin hani
içimdeki aşkın inci taneleri
dökülmüştü bir bir
ama bilmeden dokunduğun yerlere
dokuyordun aşkını
suretin güzelleşiyordu
her sevgi sözcüğünde
gözlerinde yıldızlar parlıyordu
biri çaldığında kalbini
nasıl belli oluyordu
sokaktaki sekişinden
bir gül oluyordu elinde o zaman
bir dolu umutla birlikte
şarkılar dökülüyordu dudaklarından
ıslığın duyuluyordu yedi mahallede
hani sevmiyorum demiştin
elimden düşmüştü üzüm taneleri
ezilmişti kalbimde sevda bıçaklarıyla
doğramış gibi yüreğimi
lime lime yerlerde sürünmüştüm
çekip gitmiştin birgün
odalara kapanıp seni çizmiştim
bir hüzün ilişmişti ağzının kenarına
bir türlü çıkaramamıştın bu çizgiyi
kalmıştı hani bir ömür
bizi yazmıştı Tanrı usulca
birbirimize
bir tepeden hızla kayıp gider gibi
geçip gitmişti yıllar
dönüp bakmıştık arkamızda
bıraktığımız bir sürü sarı yaprağa
yitip giden eski ayak izlerimize
bunlar biz miydik diye!
öncesi mi sonrası mıydık
yaşadıklarımızın?
27. 3. 2014 / Nazik Gülünay