gelincik söyler türküsünü
kızıl bir dudaktan sızar zehrim
ölüme yazgılı dirilirim her bahar

unutulmaya büyütülür bütün bulurlar
acı fısıldayarak gelir sokulur gök/gözüme
gülmek yağmurlu bir akşam uğultusu
yağar

adım dudaklarına yazılır
keskin bir ustura ağzı susuşlarım
düşen her dolu tanesinde
silinip gider düşlerden
aslı gökyüzüne sureti darağacına asılır
ıslıktır
tarla kuşlarının kanatlarında asılı durur ağıtım

ölüm tarlalarında
şafak gelinciktir
söker narin sesinde ölüm ışığı
hasat lahitlerinde adım okunur

ağıtlar isimsiz
aşk sensiz öğretir şiiri
-özü eli baharlı bir öğreticidir-
hatırlatır
yağmur bereketinden habersiz yağar
rüzgar eser cellatlığından habersiz
ayırır

kesik başımdan geçer tarla kuşları
gözlerimi midesinde götürür
başka baharları göreyim göçüşü
güneş aldatıcısıdır ömrümün
keskin bir orağın dilinde canlanır şehveti

ahusu yok olur
karanlık tüm kalabalıklar
bütün değirmenlerde bedenim öğütülür
yaprakların merhem olur göz kapaklarımda
sürülmez dudakların yarama
taşıma su ile aşk ölür can kafesimde
tan düğümlenir
söylenir ağıtım
her dilde
başka adlarla

K.Y.