Kara Yelkenberaber şarkı söylemek,küfretmek ancak iki dostun resmidir mavi liman kahvehanesinde çayın buharına bakıp içerlemek sürgünlüğün insan sabah mahmuru ise sevinmeli dibi tutunan düşlerin efendisidir hala ve büyük günahları işlemek böyle günlerin nasibidir pencereyi açıp serinliğe sarılmak mesela sabah gazetesinde bir dostun vurulduğunu okumamak uyanmadığının sesi olabilir gidip kapı zilini tekrar çalmalı o zaman, gazeteye tekrar bakmalı rahat bir günümüz olmuş olabilir bu tehlikedir zeytin ekmeğin yanına sinmiştir tazelik sabahı bekleyenin bütünleridir intihar düşü martılar grev yapmış işçiler daha toktur şehir hatları vapurunda kadınlar mutludur kocaları erken evde oldukları için çocuklar biraz çekingen sesiz bir sevişmek olmuş olabilir yatağımız çökmüş maden öylesine duruyoruz altında üzerimize bir bulut serilmiş belkide gayrı resmi bir aşkın gülleri üzerine gazete örtmüşlerdir boynumuzdaki nehir tersine akmaktadır dinginliği kara yelken tanrısı kör bir bıçak sabah yalnızlığının tazeliğini kesmeyen düşmesek yollara dumanı üzülmez aslında sigaranın kuruduğu yerde inatla yeniden açmaz anılar insanda unutur tıpkı sokaklar kadar K.Y. |
selamlar..