Koşar Ayak Yaşlaşmakgeriye bakıp bakıp içlenmek bir otobüs adetidir geçilmiş bütün sokaklar yıllar sonra dönülmüş eşyalarının örtülerini kaldıran göçebe ellere benzer hırpalanmış liman gibi küçük bir şarkıya başlar hatırlıyorum çocukluğumun güzel kadınları şimdi büyüyüp sarı yeşil dallı bir ağaç oldunuz, serinine düşemedik gölgenizin oturup bir ömrün dizlerini kıramadık yüz yüze zaten istemezdiniz şimdi hüzünleri mutsuzlukları sayıp kaderi küflendiriyorsunuz solgun ağzınızda oysa ne de güzeldi ağzınız bir çocuğun bulutları çizmesine benzerdi durup durup geçmişe dalmak koşar ayak yaşlaşmanın adetidir ömrün bütünlerini bulmak için anılarını kırpıp yol yapmaya gerek yok lise fotoğrafındaki o karartının gözlerine bakın ömrünüzün damak çiziği gibidir şimdi bir at koşar gider içinizden derin derin kanamaz, ince ince sızlar böyle K.Y. |