Karanlığın Alnıağzımda yaralı bir martı, şarkılar söylüyorum kan mavisi ıslıklarımla sınıflara ayrılıyor kentler sıcak ekmekler gibi birden kalabalıklaşıyor otobüs terminalleri, herkes sana geliyor alelacele ağzımın kenarında bomboş bir vapur, dumanını savurup duruyor göz kıyıma uzanıp yolundan öpüyorum senin eksiliyorum kendimden hesapsızca sözün su aldığı günlere yanaşıyoruz yavaş yavaş gökyüzünde esrik bir şey var suda ay ışığı mahpusun ayak gölgesi mesela, rahat yastıkları tanrıların biri koşarak yarıyor alnını karanlığın K.Y. |
Çok güzeldi.