Kızıla Çalar Mayıs‘’Sayılmayız parmak ile, tükenmeyiz kırmak ile... hey canım’’ adını dağlara veriyorum… buğulu gözlerinden beslenir bulutlar yağmur iyidir kokun gelir dağlardan direnirim sözüm denize karışır dalgalanır durulmaz avucumda taşın koyuveririm tankların göğsüne Filistin’de adın Afrika’da duvarlara yazılır başka dillerde isyan olur dar ağacında sallanan bedenin bir kuş uçar hapishane duvarından ak bir güvercin korku ile yıkılır duvarlar sallanır serviler kanlı nefesinde celladın ölmezler -sen- ormanın göğsüne şafakla yak ateşi bir sigara tutuştur avlusuna cesaretle bak ölümün yürek işidir ölüme soluk almak ateşine yol ver yansın dağlar akrebin adaletinde şaklasın halkın kırbacı çok zamandır adalet diyor ateşine -ben- adını mayısta kaybettim kızıla çalar mayıs bütün güzel aylarda ölmek nasıldır bilirim bilirsin haziranda ölmekte zordur hadi beraber ölelim yeniden doğmak için -sen- son sözünü söyle… ‘’burada ölen yalnızca bedenimdir ama düşüncemi öldüremeyeceksiniz düşüncem yaşayacak. Yaşasın halkların kardeşliği’’ -ben- adını dağlara veriyorum… celladın elleri yetişmeden dirence yükselen bir kartal gibi kanat açacak gözlerim düşeceğim sandalyeyi sonsuzluğa tükenmeyeceğim K.Y. |
ormanın göğsüne şafakla yak ateşi
bir sigara tutuştur
avlusuna cesaretle bak ölümün
yürek işidir ölüme soluk almak
ateşine yol ver
yansın dağlar
akrebin adaletinde şaklasın halkın kırbacı
çok zamandır adalet diyor ateşine
Güzeldi.Tebrikler..