Küflü Yalnızlık..."Ağır aksak yolculuklarla tutulursa geçmişin mizanı Elbet bir gün tükenir sabır..." Geceden kalma günler doğar ufukta Kendine hayrı yok aydınlığın.. Sabrımı tespih yapıp dağıtırım gönlüme Her biri bir boncuk gözyaşımın... Sorarlar; nedir bu telaşlı yangın Kimin cürmü bunca hayal bozgunu.. Hepsi hepsi bir ömürlük kehkeşan.. Derde dolanmasa bir kez bile ayağım Sanırım ki kıyamet yakın! Söz geçmez ki zehre; Girdi mi bünyeye hızla alıp gider başını Bense sıradan bir şahidi olurum Dalından düşen zakkum çiçeklerinin Zıkkım gibi dizilmesine ömrümün yollarına.. Ne ki devam ederim soluklanmaya Cebimde unuttuğum çakıl taşları Başım; arasında hala sen kokan ellerimin Dalarım aşk artığı hülyalara... Zaman verir hükmünü; "Kır kalemi, dümeni kırık yeni bir sevdaya.." Özlem Tarhan Yağcıoğlu İki/şubat.... |
yalnızlığımızı sevdirdikçe
gözümüze hoş gelir
tebriklerimle şair
anlatımınız hep güzel
ve önemlisi derin