zebun seviler
kibritle oynayıp evi yakan
çocuk düşlerimi bırakıp bir sandala duru bir nehrin küçük adımlarında akıyorum usulca ayazda kalmış bir denizin sise boğulmuş bir dağın kurumuş bir buğday başağının tutulması rüzgara... ah içimdeki aşka vurgun dervişin kör sancıları gidiyorum sular serpin yollara "artık yemle beslenen kuşcağız değilim" ait değil kimseye saçlarım gençliğimi kundaklayan ey zebun seviler tutuk değil kanatlarım gönül gençyılmaz |
Kendimden sıyrılınca
siz ardımda kalmıştınız
şimdi göğü açın
cehenneme bir kapı aralayacağım
ne güzeldiniz şair
sevgiyle
.
-Rezber Camêr- tarafından 1/1/2014 10:03:45 AM zamanında düzenlenmiştir.