A R A L I K...A R A L I K ... Serkeş gecelerin acı şarkısı dolsun sokağa Kol gezen yalnızlıklar aheste aheste salınsın Henüz söylenmemiş bestelere emanet adımlar Ağır ağır yürüsün son kez düşlerim… Sis çökmüş suskunluklar Soğuk bir şehrin ortasındayız Gölgen üstüme hırka Çatılarda inceden kırağılar Akşam matemidir bu aldırmam… Zulamın sol tarafında ıslak mektupların Dün gibi geçersin aklımın caddelerinden O sıra iki mısra takılır dudaklarıma Ahhh o “ Kaldırımlar”..! (sakın ağlamasınlar ) Şimdi seni hatırlatmasaydı şu şiirler Unuttursaydı o okuduğum romanlar Puslu kentlerin koca yalnızlığı binmezdi omuzlarıma Ya da dertleşmezdim sığınmacı serçelerle bu kadar Tütün kokusu sarmış duvarları Son yaprağını da düşürdü gövdesine adını yazdığım çınar Buz gibi harfler, solgun fotoğraflar Kapım,pencerem, perdelerim … a r a l ı k k e n alabildiğine Siyah beyaz bir yaşanmışlığın kışı yağıyor camlarıma… Görüyor musun ? |