Ömür dediğin ne ki be gözüm
Gözler açılıp kapanıncaya kadardır
oysa ayrılık sonu gelmeyen bir ömürdür
hep yeniden başlar,
ve hep yeniden filizlenir ömrümüze..



Şimdi bu ayrılığın ömür ikliminde yaşıyorum
Her yaşıma, biriktirdiğim
bir bardak dolusu,
hüznün soğukluğunu taşıyorum
ve her soğukluk bir damla daha
üşütüyor beni
bir damla daha.



Durmadan üşüyen bu benliğim
bu ayrılığa dayanır mı?
Durmadan üşüyen bu ömür
bu acıya katlanır mı?


dayanmak da katlanmak da
zor biliyorum,
Çünkü her saniyesinde
bir sarhoşluk var ömrümüze
Çünkü her salisesinde bir dalgınlık
Ki öyle bir dalgınlık ki bu
uçsuz bucaksız bir deniz gibi
büyür gözlerimizde


oysa bilemeyiz ki
gece gördüğümüz bir düşten
uyandığımız ana kadardır belkide.
belkide hiç bilmediğimiz zamandır
peşimizden gelir bütün acısıyla



ta ki ömür sonlanır biter gider
Kendisi kalır geriye...

Diyarbakır/aralık 2013