Karanlık, sessiz ya da hiç
Gördüğüm rüyayı bir avuç kanla terk ediyorum tılsımlı.
Hıçkıra hıçkıra uyanıyorum ve bulanık bir düş gibi; Issızlık,
Avuç içlerimde çiğ, dudaklarım kuru, kuru ve kuru.



Zeytin çekirdekleri dökülüyor avucumdan. Zaman,
Ölümün, acımasızca kapımı çalmasıdır. Yahut
Bir ıhlamur kokusu, rüzgarla esen sıcacık.
Yüzüm rüzgara eskiyor,
Kavruluyor, kavruluyor ve kavruluyor.



Elma ekşisi his, baygın anne ve sırtımdaki kabuk
Kanıksıyorum yıldızları sayarken sancılarımı, nefesim lekeli.
Bir dilenciyim, bir deli, bilemedin bir kelebeğim
Ki, deli bir dilenciden daha kısadır ömrü kelebeğin.
Yalnızım, rengim lacivert ve gözlerim nemli
Bilirim erkenden öleceğimi, öleceğimi ve öleceğimi.



Geceler hep süngü, kanıyorum ayakta oluk oluk
Yitiriyorum bildiğim tüm kelimeleri ve yığılıyorum olduğum yere.
Ah! Papatyalar yağdıran gök.
Üşüyorum, üşüyorum ve üşüyorum.



Çığlığım, ağaçların korkunç hışırtılarıyla yankılanıyor
Gökyüzü bulanıyor ve kargalar bağırıyor avaz avaz.
Gülümserken ceketinizin kenarında fotoğrafım
Avluda benden geriye
Zeytin çekirdekleri bırakacağım, bırakacağım ve bırakacağım.