Phaselis ŞiiriŞiirin hikayesini görmek için tıklayın ‘’antik bir kentte durup öylece gülümsüyorsun. ben de fotoğrafına bu şiiri yazıyorum’’
seni ilkin phaselis’te görmedim elinde dikenli bir çiçekle telaşlı bir kentin tam ortasında belki belirgin bir kıyısında saçların omzuna henüz düşmüş vapurlar ve otobüsler yetiştirirken bizleri evlerine ya da ben sana yetişeceğimi bilmezken yani son şiirimi yazmadan biraz evvel öylece duruyorken gördüm seni -elbet bir öncesi de vardır- bilmiyordum asla neden gülümsüyordun iş bilir ellerin neler beceriyordu gözlerin bilinmez bir boşluktu yanından rüzgar gibi geçip giderken ben söyledim ya sen pırıl pırıl saçlarınla gülümserken fotoğrafta seni ilkin phaselis’te görmemiştim elinde dikenli bir çiçekle ben bu şiiri yazmadan evvel telaşlı bir kentin tam ortasında belki belirgin bir kıyısında saçların omzuna henüz düşmüş görmüştüm seni |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...