KÜPS/akladım hatıra küpünde yaprak yaprak hayallerimi. Yankılandı geri geldi sesim Döküldü aksiseda ile yürek dolusu sus... Zaman/sızım... Bilinmezlik koydu içime bu gece. Bir ben, bir de (s,e,n) toz duman olup konuş(ma)macasına yapıştı boğazıma... Ağırlaştı avuçlarım belirdi izi toprağının Okşadı usumu taş duvarlar... Pişti hicran kabında kül öksüzü yangınlar. Biliyorum yağmur yağacak sızlayacak yine sol omuzum Ellerime bulaşacak kokun. Ya benimsin ya da.... Üzerime örtülecek toprağın... Ferda Özsoy. |