TESLİMİYETYarınlara harcanmış dünleri düşündükçe basınç yemiş acılar düştü derinlere oturdum bir anının ortasına kalbimin gurultusunu duydum tik tak seslerinde cevap aradım sorularıma kendimden çıktığım yolda sürüklendim istemsizce şifalandı kaçan ömrüm manası katledilmiş kelimelerde.. Ayakkabıdaki taş gibi dünyaya fazla geldiğimi anladığımda küçük bir kıyamet koptu içimde direnen yanım nazikçe düştü teslimiyete kapatıp gözlerimi ayılıp maddenin sarhoşluğundan bıraktım incinen kalbimi tamir etmeyi yeni biri olma vakti gelmişti Rahmanın güzelliklerini koydum merkezime erdim ebedi dostluğun mutlak değerine sadece kendime susuyorum artık sağanaklara tutunarak evrilmeden bedenim kabrime son nefesimde..! Ferdaca |