Astral YolculukÖlü bir kuş gibi düşüyorum yatağıma düşüncelerle yaşarken ben gerçeklerle yaşayanlar geliyor aklıma bir soğuk bir sıcak gülüş takılıyor dudağıma kendi derinlerime astral yolculukta karıncaları gizliyorum ekmek arasına birazdan var oluşun küçüklüğünü anımsayacağım ölümsü uykumda bir can kurtaran çığlığında öfkem dişlerimin arasında gönlüne hoşluklar dileyeceğim gidenin de kalanın da anısına.. Sonra kendi için ağlayan küçük bir kız çocuğu çay demleyecek güzelliğinden aks eden yaşla kara gecenin parlak yıldızları arasında yakalamaya çalıştıkça güneşi boşlukta sallanan bir düşten düşerken kucaklayacak belki de bambaşka bir boşluk kendini O’nu ondan alanlara inat yarına uyanmak gerek değil mi..! Ferdaca |