hep seni yazacağım
sabıkalıyım kalbinde ah! ...
yaşarken ve başka zaman
ağaçları döllerken seni sevme tozum
tek ’ispat’ kozum
nerde yatarsam yatayım
kalkarım senin için
yenerim meraklarını

evren bu mutlak güç
yok olmadığı sürece
’inanmam’ deyip de geçtiğimiz
tek kaderimiz aşkımız
anlasan/a
kendini benim yerime
koysan/a
sırtına ceketini almayı unutmadan
yek baharın benim
kavrasan/a

kır beni
öyle bir kır ki
toprağıma bile sığmayayım
kurtlar yesin yok etsin
sırf sana baktığım için ’kem’ gözlerimi
böcekler paramparça etsin
sırf sana seslendiğim için
’uslanmaz’ dilimi
ben neye baksam sana bakarım
neye bağırsam seni çağırırım kitaplığıma

kır
vur
dağıt
rezil et
yalnız bırak
herşeyi göze alsın seni ve beni aşmak
ama sana kıyamamak olsun tek mirasım
beni anlayamamana
sana ve sensizliğime

en büyük özverim olacak bu
konuşamama oyunumuz
ayakta kalmamın esperanto anlamı

odanın kapısından çekilecek gölgem
sadece gözlerin kalacak ömrümün künyesi
sözlerimin sahibi ben değilim
sözlerimi ben kimlere verdim
bil bakalım
kimler mor ve eflatun bezeli hüzünleriyle
suçladığın sözcüklerimle mutlu
adımlarının sözümona özgürleşmesini istediğin gibi

ben kendi adımlarımı saymam oysa
yürüdüğüm sensen önemi yok mesafelerin
boşuna yaşamanın yokluğuna bırakamıyorum gözlerini
seni sensiz bırakmak istemiyorum
çünkü seni senden çok seviyorum
hırçınlığı nükseden bir ilk gibi

utanmak
bu yorgun kentin olmazsa olmazı
kendine yabancı aşklarla
karalanmamış kaldırımları
ve karalama defterimde unutulmuş adın
düşleri tedavülden kaldırılmış
sadece duruşuyla alımlı
ilkyaz sevinçlerini
unutmuş olmalı

işim yoktu seni sevmek dışında
gidecek başka kapım
bakmadın hiçbir limanıma
yırttın atlaslarımı
beni kendine bağladın

adsızım
sıradan
klasik
belki serseri
öyle suçluyum bilsen
belki seri cinayetler işledim
unutamayarak
o küçücük gövdeni
kendine kaçmayı denesen de
kendindeki bende kalarak
yine benimsin
yükselerek
alçalarak

çekildin yalnızlık garajımdan
çok işimiz var yarına
beni müsait bir yere bırak
ne de olsa sen demek ben demek
beni nereye atarsan at
nasılsa kalbim hep sende kalacak



Kağan İşçen