Ben Emeğin
kaldırımlardan daha tutkuluyum adımlara
hiçbir sokak beklemez hiçbir gölgeyi benim beklediğim kadar kentlerle yarışır kalabalıklara ev sahipliği yalnızlığımın acının ağzını bıçak açmaz kalmaz gece diye bir şey konuşurum aynılaşır o anımla her gündüz her yer dersen adresim olur hiçbir yer dersen gittiğim herkesin yoldaşıyım hiç kimse benim eşim yolların imdadına yetişir ayrılığım sonumu beklemez hiçbir adım ben başkaları için varım başkaları birbiri için seni kendim için sevmedim ben emeğinim... kağan işçen... |
biliyor musun şair, ilk etap nasıl biterse bitsin bu kuralı uyguladım ve hiç ama hiç kaybeden olmadım en azından kendi şablonuna göre,
İyi geceler efendim dilerseniz yarın silerim, sadece içimden geldi.