Balkon Penceremin Kırmızılı Karşısında
bir yolda iki kişi
ayrı yolları iki kişide bir yol ayrıları bir... iki ayrıda bir yol kişileri aynı iki yolda bir aynı kişileri ayrı... güneşin canı sıkıldı artık caddeler oyun istiyor akşamdan kalma arzusuyla uykunun çıkmalı açık havaya diyorum... kimseye bakmadan yürümeli bir şarkıdır belki aradığımız park kimsesizleriyle söyleyeceğimiz işçi tatilleri gibi temiz ve uygar günlere ve kıyamadığım yaşama tutunma çabalarına anlık düşlerinin... seni şiirlerimde saklamaya kıyamadığım için haykırıyorum böyle umarsız sokaklara çocuk yanlarımın göğü özgürlüğüsün yaralarımın kırmızılı karşısı balkon penceremin.... kağan işçen... |