Beyaz Sayfa
bu girdabı ağaçların
dayanılacak gibi değil karşımdan gelen adsız umudun yüzünü hep unutuyorum bulvarlar boyu unutkanlık o yanılgıda kalmak bir de ses etmeden rengini ezberliyorum ayrılığın başka bir şey ifade etmiyor güneşe kırık bakmak uzaklarda da olsan sen sen misin yarının tadı böyle içten yitik çizgi çizgi aradığım o yokluk doğru ya yokluğun da bir tanımı olmalı neyi aradığını bilmeli ilkyaz sarhoşluğundan ötede durmalı bu sayrılık akılda acısı anne özlemi gibi buruk belki yıpranmış bir saç teli anılı bir köşede hırka çamaşır kokusu unutmamak için kapamak gözlerini aynı anda hepsinde olmak arzusu kalmak hıçkırıklı o pencere anısında gülmeyi noktasız sevebilmek beyaz safya çocukluğum benim gidenlere düşkün ilkyazlı hallerim geleceğim... kağan işçen... |