içinde mavinin en saf tonu olan
bir kadının resmini çizerken,
kıyısı olmayan bu aşkın derinliğinde
kayboluyordum hesapsızca.


Masmavi deniz gözlerine
yansıyan bu saflığın,
bir kıyısı ve bir şiiri yoktu..


ve hiç bir şiir yüzünün her karesinde
dilim dilim dolaşan bu denli
bir masumiyeti anlatamazdı.
anlatsa bile çaresiz kalırdı.


Şimdi ben bu yüzün masumane saflığında
düş yolculuğuna giderken adım adım,
kıyısı olmayan bu derinliğin içinde
yanıp yanıp tutuşuyorum.



alev alev yandığım bu aşkın közünde,
mısra mısra,dize dize yayılan şiirlerim
beni teskin ediyordu.
ve seni koklamadığım ve hissetmediğim
her şey anlamını yitiriyordu bende.


Bu denli güçlü duyguları hissettiğim,
bu denizin içinden ,
aşkın en nadide şiirlerini
çıkarıyordum gün yüzüne.


öyle ki çıkardığım her şiirde
seni yaydığım mısralarımla bütünlü/ yordum.


ve her bütünle biten şiir de
deniz gözlerinin içinde büyüttüğüm
o saflığın masum büyüsüne
bir kez daha vuruluyordum.
Bir kez daha…

Kırşehir/Ağustos 2013