GÖLGEMİZgölgemizin sahibi ey sınırında kalmadık gölgenin atladık güneşin gölgesinin üstünden ya da ezildik altında bize değil müjdesi Rab’bin secdesi O’na olsaydı eğer bütün kıbleye dönenlerin beş parmak gibi eşitlenirdi insanlar görmeden aştık üstümüzden cana kıydık kıydık elimize tutuldu dillerimiz hesabı unuttuk sağır ve kör davrandık bize verilenlere zulmettik bilmedik ey gerçek adalet zulmümüz kendimize gölgemiz kayıp gitti altından ayaklarımızın kaç koyun hesabı yaptık kırkda birlerde kaldı sevgimiz biri dolup taşarken elimizin diğerini boşalttık caydık verilen sözümüzden seni duymadık Rab’bimiz duyurdular sandık gölgemiz kaçtı bizden ayıplarımızla ortadayız hani nerede toplanacağız? kalmadı dünyalık yerimiz! 27. 7. 2013 / Nazik Gülünay |
vicdanı
varoluşu sorgulamış.
ahlakı ve ahlakı yitirdiğimizde
yolundan dönenleri
ki çevremizde ne kadar da çoklar
hele bizi yönetenler
erkin başı
baştapılan
keşke
vicdanlar/ı/mız
hep temiz olsa
belki o
zaman
bu dünyada
gölgelerimizin serinliğinde
güneşle oynaşırız
şiir
ve
şair
ayna olmaya devam ediyor topluma
tebrik ve saygılarımla düşündaşım