bir kapıdan çıktım, karanlıktı
içerde bir kadın kaldı, çıplaktı
muhtemel üşüyordu, bensizdi.
şair olacağım diyordu birileri
komşu kızlarına aşk kakalamak için
ama şiir falan meşakkatli iş. çünki
yalnız ölürsün, kalabalık gömülürsün
ama yalnız ölmek güzeldir


annemi karınca sandılar, ezdiler
şimdi her gece boş bir rahim ararım
seviştiğim yerlerde. sığınmalık tenler
her gece. silinmeyecek yeni harfler
yeni otobüs camları, bir seyredüş
bir iççekiş, bir olmayası gidiş
ama olasılık güzeldir


önce yalnızlaşarak tasarlanır bir kalabalık
garsonlar boşları toplar mezarlıklardan
hibe edilmiş şair başları falanlar.
talan edilmiş harfler dağılır ömrün ortasına
ömrün ortasında matçalı bir çıbandır aşk
cüzzamlı karıncalar geçer kaldırımlardan
ama cüzzamlılar güzeldir


iftihar edilebilir bir katille
ama iftihar süsü vermez devlet hiç kimseye
dili esmer diye bir halk ölür de
belki ankara’ya aşkkent denebilirdi de
ama rüzgar silip götüremez işte
genç gidenler kadar mehveş bir kokuyu
ama genç gitmek güzeldir


içerde bir kadındı ve çıplaktı
ayakuçlarını öpmüştüm, dudakları sandı
şafak bekler gibiydi memeleri. yalnızdı
muhtemel üşüyordu, sarhoştu
bir kapıdan çıktım, sabah yoktu
ama sabah olmamak güzeldir...







Irmak - Temmuz / 2013