Şiir.

Neden mi şiir?
Açıklayayım.

Irmak şiirlerini tanıdığımdan beri sevmişimdir. Postmedernist şiir esintilerini bulursunuz Irmak şirlerinde, ama biraz lirik.

"üstüme yürüyen şu dağ olmasa..." şiirin şahdamarı burası aslında, buna örülmüş buna işlenmiş.

" üstüme yürüyor şu dağ sanki
ne zaman bıraksan elimi..."

Ne kadar sırdan, bildik ve ne kadar basit kelimeler değil mi?
Hepiniz; ne var bunda, bende yazardım diyebilirsiniz. Ama yazamazsınız, böylesine dantel gibi şiirin başına oturtamazsınız bu güzelliği...

"bütün huzrumu kaçırdı yine
şu uçan kuş sürüsü
bir martının başı çektiği
cilalı bir güvercin parladı sonra
ve güneş gibi sokuldu camdan içeri"

Kuş sürüsü, martı ve cilalı bir güvercin...
Siz hiç cilalı bir güvercin gördünüz mü? Ama bu şiiri okuduğunuzda ona hayale tevessül edebilirsiniz lalettain. Şiir böyle bir şeydir işte, hayal gücünüzü zorlar kimi zaman.
Henüz hüzün yok şiirde, lakin hüzünlenmeye yeltenen bir adam var bu kıtanın içinde...

Ki;

"baktım uyanmamışsın
baktım mı dedim ne büyük hata
seni bakmadan da görmeliydim
kalbimde atıyor hâlâ güzelliğinin ilk harfi"

Ve sızı başlar usul usul sevgilinin ilk harfi kalpte atarken...


"ama kusura bakma
sen inandın diye gökyüzü kızıldı
sen inandın diye güller kırmızı
inandın diye çarşılar sıkıcı, pazarlar kalabalıktı
sakın kusura bakma olur mu
toprak bile kurutuyor o gülleri"

Toprak bile kurutur değil mi güllerini susuz kaldığında, ya da mevsimsel vakti/saati dolduğunda...


"geceler ne kısa sabahlar ne uzun mu dedin
ben her sabah ama
balkonlarda dolaştım apartmanları seyrettim
bir sokak koştu üstüme kan ter içinde, acıktım
yaramı ısıttım akşamdan kalan, seni aradım
ve güneş geçmesin diye başına
şapka taktım yaramdaki a’ya
özlemiş olmalı o uçurum bile beni"

Bamteline basılır acının uçurumun kenarında, yaşamak denen sancıyı soluklanırken binalar arasında...

"kirlenmiş bir yer burası değil mi
çamurdan yapıldık nasılsa
ama sen yine de temiz kal olur mu
değmesin diye tanrının o putsal eli sana
emredeceğim arınsın diye günahlarından ona"

Ve çamurdan yapıldık nasılsa gideceğimiz nihai yer topraksa... Severiz çoğu zaman, ölürüz de.. unutmak na mümkün derken netice unutmaksa... Unuturken yapacağımız tek şey duaysa...

Ve nokta;

"üstüme yürüyen şu dağ olmasa..."


Eyvallah Irmak, şiir okuttuğun için...



OlgunOnur tarafından 6/29/2015 9:29:23 PM zamanında düzenlenmiştir.