Nil gibiölmesin güneş günlerimiz ölüyken yağmurlar yağsın yaşasın serçeler genişlesin dünyaları çocukların büyüsün ay yuvasından çıksın karıncalar büyük karınca yardım etsin küçük karıncaya hafiflesin güneşin sırtımıza yüklediği ağırlık yıkılmasın gölgemiz nehirler kurutuluyor yağmalanıyor dağ taş uzaktan seyretmek yetmiyor ayağımızın altından kayıyor kumlar altınlar uşak mı aldılar bizi yaldızlı saraylarına kapılarını sıkı sıkı kapatmasın kadınlar açsınlar güne yemyeşil bir bahçe olsun düşleri yemyeşil gülen gözler sokaklar şakısın bu baharı daha önce yaşamamıştık diyelim bu kadar sarı değildi güneş ay bacadan doğardı ise bulanırdı düşünceler çıkmadan yatağından bereketli nil gibi biz bu masala hiç girmemiştik diyelim 22. 4. 2013 / Nazik Gülünay |