her millete böyle güzel bir ay düşer mi bilmem
bizim payımıza haziran düştü
öyle bir güzellik ki
öz adını ulusun
makaslayanların
geçti karşısına


gözlerinde kin yoktu
sıcaktı
cennet yolcularının yüzleri
aşkla sarıldılar birbirlerine
ne cinsiyet ne rütbe yoktu aralarında
yürüyorlardı kararlı adımlarıyla
özgürlük ne han, ne saraydı
özgürlüktü, doğaydı
toprağıyla
ağacıyla
suyuyla
insanıyla
çalınmak istenen
vatandı!


her vatana böyle insan düşer mi bilmem
şarkıyla, türküyle çıktılar yola
bir destan yazdılar
dirençli adımlarla
dimdik durdular ayakta
ellerinde bayrakları
tazyikli sularına faşizmin
metrelerce sürüklendiler de yerlerde
bozulmadı duruşları




oturdular yan yana,karşı karşıya
ayrı görüşte partiler, düşünceler
çıt çıkmadı aralarında
düzgün yapılmıştı mozaik
bir’di gidilen yollar
varacağı yer
çizilmişti çoğul elden
bu vatan kurtulacak zulümden!


sesler karıştı seslere
birleştiler güneşti
göğün en yüksek katında
umuda paye verdiler
derecelendirilmede ödülü aldı sevgi
kardeşçe çevirdiler talanı

halk divanı kurdular

bu daha başlangıçtı!




3. 7.2013/ Nazik Gülünay