Yusuf'umu küstürdünüz geceler
Zindan iki hece
zifiri karanlık orta yerinde bir tek ben silüyeti düşer kör duvara asılı kahrolası başımda ah şu bitmez, sonu gelmez yalnızlık. Neden sus pussun zavira prangalar söyleyin nedir sizdeki bu hüzün Yusufumu küstürdünüz yoksa geceler ağla Züleyha ağla ihtirasının bedelini öder mi bilmem, bilmem Yusufa zindanları reva gördüğün geceler... Murat Çetin |