"GÖZLERİ NİSAN ELASI"





Yağmur sonrası akşam olduğunda
Önce “ küflü toprak kokusu” savrulurdu sokaklara
Ardından katre katre karanlık
Düşerdi pencerelere rengini yitirmiş lacivert geceler
Elinde iğdenlik “gözleri nisan elası” bir kız çocuğu
Yıldız koparır camlara çakılı bakışları…



Kıvırcık saçlarında taze bahardan koparılmış papatyadan bir taç
Parmak uçlarında bir uçurtma kuyruğu oyalı
Kış yorgunluğu çökmüş omuzlarına
Düşlerinde nisan hasreti masallar…


Az sonra bir Anka gelip konacak avuçlarına
Avluda duran badem çiçeklerinin şahitliğinde
Bahara dair şarkılar karışacak nehirlere
Gülümserken kundağındaki bez bebek


Pembe renkli küçük bir ejderha tarayacak kıvırcık saçlarını
Çiğ damlasından çıkarken melekler
Sürme çekecek “gözleri nisan elası” küçük kız çocuğuna
Şiir sürecek dudaklarına birkaç huri
Kuzey yıldızı çıkıp gelecek göğsünün üstünde uyumaya
Ay yastık olurken bir uyku vakti penceresindeki çocuğa…



Gri bulut çekilip şafak olduğunda
Kirpiğinde rengarenk bir baharla uyanacak çocuk
Güneşe karşı açarken tüm çiçekler
“gözleri nisan elası” bir kız çocuğu bu
Dalacak yine serçelerin kanatlarındaki maviye ...