KUŞLARA….




Vurulup (yaralı) düşmüşüm
Tüm yapraklar rüzgarın eşliğinde
Dışarıda derin bir sonbahar saati
Sen kuşlara eğilmiştin…



Kıvrım kıvrım bir dünya
Sokaklarda geç kalmış çocukların son şarkısı
Aşağıda tamda uçurtmaların çığlığı
Biz bir mektuptan gemiler yapmışız…



Uçurumlar kurumuş güneşten
Sular yanmış
Ben yalanız bir cigara sarmışım
Tek içimlik bir nefesim güvercin olmuş geceleyin
Sen kuşlara eğilmiştin…



Üç adım ötesi derin bir merdivende
Yukarıda tanrıların sesi ahşap
Aşağıda sular seller tenin
İçimde hep bir yara sırılsıklam
Senin kuşlara eğilişin….



Avucuma her doldurduğum yıldız
Az sarhoş sallanan şu kayıklar
Bulut çekilse ay düşer bir yanıma
Koca şehirlerin serkeş düşünceleri hep ateş böceği
(her bir şiir oysa...)



İki çıplak bir balıktık oltasında
Ben baksam suyun kıyısına,
Sen saklansan taşlara
Yosun örterken yorganımızı
Sen yine eğilsen kuşlara doğru…




Yaktığım romanlar ısıtsa bu kentleri
Sen giderken
İki dursak kısa metrajlı bir öpüşsek
Takvimde şubat,havada cemre….




Gökten gül suyu yağıyor
Caddelerde gölgelerin ıpıslak
Terin nefesimle arza şarkı söylüyor
Senin kuşlara eğildiğin gibi…





-ağzım az tütün kokuyor , içimde sevişmeye kalan her şey bir volkanın tüm lavları gibi donup kalırken ben sana bir şey yazmaya çalışıyorum…Tüm ezgiler karanlık bir sabah sunuyor bana. Ama daha ilk gün gibi en ıslak dudaklarına daha dün gibi sevdiğimi söylüyorum…Elimde olmadan seni ilk öptüğüm an dudağımdan beynime bir harita çiziliyor… SEN KUŞLARA EĞİLİP UÇUYORSUN…az öperken beni dudak kenarımdaki senli ezgilerle bırakıyorsun…






Her ayin bir ölüm
Ne sen diril yeniden
Ne ben öleyim seni öperken
Bu tanrılar içimizde bu denli uyuturken bizi
Yakalım mesela o seninle ilk karşılaştığımız takvimi…..




Sen yine öp o sevdiğin kuşları ikimiz için….(mesela…)
Ben varmışım gibi sana…
Uykunu bölmeden düşle beni
Sakın ıslanma, sana şemsiye getireceğim
Delik parkam ve ey güzel güvercinler
Örtün üstümüzü ey güzel bulutlar
Eğilip iki kuşlara bir şey diyeceğiz…….







Başaklar çıkmadan önce eğik kalan bir ömrün hikayesi dökülüp akarken, yollarda bir öpüşmek duracak sokak lambasında, ikimiz giderken, kendi dikiz aynasındaki kabarık topraklar kalacak geride mermerler ve kazılı iki kelimelik mevsimler elveda…siz sakın üşümeyin ey sevdiğim kuşlar…..