_________________________________beklemedim
dağları delmeni
yağmur yağdırmanı gökten
yemenimle sildim alnımdaki terleri
kuyu kazdım iğneyle
bebeleri büyüttüm


bir el yoktu yanımda
tutsun ellerimden
sular aksın önümde
kurtlar ulumasın geceleri
salyalarını akıtmasın köpekler


hiç yaşamadın ki ferhad
türküler yakmadın ağaç altında
sazı almadın eline
sesin değmedi sesime
göğsüme ilmedin
sevgiyle ördüğün
beyaz papatyaları

gözlerimden öpmedin
seni, ben doğurdum ferhad!


23. 12. 2012 / Nazik Gülünay
________________________________________________________________-

Tekrar tekrar okudum bu gayyur, cesur, düzeyli, yılmaz ve güzel yürekli ANADOLU kadınının yaşam serüvenini. Harikulade güzel bir şiire konu olmuş, pek çoğunu görüp bildiğim, o yaşamları içtenlikle takdir ettiğim serüvenleri. İnsan bu yazdıklarınızı birazda yaşamalı değerli şairim. Bu yaşamlar anadolu tabiriyle "PİŞİRİR" insanı. Anadolunn ücralıklarında kamu görevi yapan pek çok kadınımızda, tek başına kuş olup uçmuş, okullarında yoksul çocuklara üst - baş düzmüş, melek yapılı içi heyecan dolu kızların saçlarını taramış, gerektiğinde yüzünü, gözünü silmiş,saçlarında sirke ayıklamış, çoğu zamanda nafakasını onlarla paylaşmış. Böyle öğretmenler gördüm; tırnaklrına oje değmemiş, lüks ve moda bir giysinin, bir defa bile fırapanlığını yaşamamış.

Onlar toplumun yüz akıydılar. Köylünün, kentlinin, mezralının coçukları kendi çcuklarıydı. Tek düşündükleri bu çocukların iyi yetiştirip önce kendilerini kurtarmalarını, sonra da ana - babalarına, ülkelerine, onları yetiştiren mefkureci öğrtemenlerine layık ve yararlı insanlar olamalarını sağlamaktı. Gerektiğinde odun kıran, bağ bahçe onaran, ferhad olup dağları delen misalı bireyler olup, yöre insanıyla bütünleşirlerdi.

Ben de, benim gibi milyonlarca köylü çocukları onlara ne kadar çok şükran borçluyuzdur.Bunları dile getirmiş anlamlı şiiriniz. Bilmeyenlerin, yaşamayanların, yaşam tırnak cilalamaktan, fırapan asortik giysiler giyinerek, arzı endam dolaşmaktan ibaret sananların da kulaklarını bükmüşsünz adeta.

Ferhatlar, oğullar da bilsinler ki kolay meydana gelmediler. Onlar için anneler babalar, bilhassa da anneler... yaşamlarından, öz insan haklarından pek çok fedekarlıklarda bulundular. Hep gür ve yemyeşil meyva yüklü verimli ağaçlarken tüm meyvelerini onlara verdi, güzelim yaşam giysisi yaprakların onlar için döktüler de, titreten zemheri sovuklarından uhh.. bile demediler. Böylece; gerçek, acı, hüzün dolu yaşamların yaşanmış olduğunu bilsin ve de, hiç nutmasınlar

Esenlik ve mutlluk dileklerimle, selamlayıp kutluyorum değerli şair Nazik Gülünay dost seni. Kemal Polat.




kempol tarafından 12/24/2012 2:08:20 AM zamanında düzenlenmiştir.

Hanımefendi Ferhat, Ferhat olalı ne böyle yazdı. Ne böyle okudu. Bu Ferhad özel bir ferhad tabii...Şiir son derece tutarlı akıcı ve hedefe gittikçe yoğunlaşan duygu seli... Çok beğendim.Tebrik eder saygılar sunarım.