Secdelerle Yükseliş
Bir karınca gibi düştüm yoluna
Ümidim varmak hak divanına. Düşe kalka geldik biz bu dünyaya Yürü garip derviş, sabret yolunda. Kaç girdap geçtim şu kısa anda Nice zaman yandım kendi odumda. Bir kanıp bir yandım sevgiyle böyle, Sonunda duruldu gönlüm Rabbimle. Kanatlan aklım uçur gönlümü Rabbimin Rahmeti sonsuz değil mi. sağnak sağnak yağan Rahmeti gör de Rabbim veriyor de, seven gönüle. Uçurum uçurum düşen ben idim Bu düşüşte gördüm yine kendimi Anla Allah sonsuz kerem sahibi Rabbin kelamıyla oku kendini. Aç kollarını güzel seccadem Öp alnımdan beni yükselt yeniden Şu ulvi makama kanat çırpışım Bitmesin son nefese kadar kardeşim. (İstanbul Aralık 2012) |