Bilmiyorum...
kıvılcımlar saçarak
ateş hattında sınanır sabrı örs ile çekiç arasında dövülür demir tavında alın terinden su verir usta hâsıl olur varsa özünde demir çelik olur mahir ellerde farklı iner çekiç her seferinde bir an sert iner darbe an olur yumuşak dokunur kalbe toy olan vurur hep aynı yere aşkla kâh barışıyor yüreğim kâh savaşıyorum gönül yurdunda sevda sırlı düğüm sevgiyle mi çözülür öfkeyle mi bozulur bilmiyorum… belli ki acemiyim hep aynı yere vuruyorum… ya acıtıyorum, ya acıyorum… 12 Ekim 2012 - Zeynep Özmen |