Ah be çocuk
Sana bakınca
Böyle saf, böyle temiz
Bir rüyadan çıkmış gibi gerçeksiz
Hatırlıyoruz
Hiç birimiz
Saçları boynuna dolanan
Meryem değiliz

Diyorsun ki neden beni sevmiyorlar
Ah bu insanlar
Kendi medeni
Aslı vahşi olanlar
Eşref-i mahlukâtlar
Akıl ipi saranlar
Yoluna taş koyanlar
Verdiği sözü unutanlar

Kainata bak
Her şey yerli yerinde
Kabuğunda, özünde
Hepsi zikir peşinde
Peki ya insan
Esir miydi
Esirgenen mi
Gün be gün evrilen mi

Ah be çocuk
Sevmedik seni
Kirpiğindeki izi
Bizdeki yokluk
Sendeki çocukluk
Gözyaşlarında boğulduk
Dualar ettik sana
En çok da saflığına

Ah be çocuk
Bu beton eller
Seni de büyütecekler
Şaşacaksın, şaşıracaksın
Bu satırları okurken
Ağlayacaksın
Kendinle kader arasında
Bir seçim yapacaksın
Kendi ateşini yakınca
Beni anlayacaksın....

15Kasım2025
Zeynep Özmen