Aşk Özgür Esaretim
kısır döngüsündeyim soruların
bozkır alevleniyor körük tutuyor sesinin rüzgarı kapatıyor zindan kapılarını üstüme gözlerin güpegündüz ışık geceye dönüyor zamanın eleğinden kekremiş bir yalnızlık sirayet ediyor saniyelere kelepleniyor yürek çaresizliğim senden yadigar müddeti yok ismimin hükmü yok yüreğinde "kimsin sen" dediğinde söyle sevgili kimdim ben? yüreğim çıkmaz sokaklarında hayatın belirsiz zamanlara korunga yetiştiren kıraç toprak koytağında sabrı bebek beliyor uzak dur! diyerek aşka hüküm giydiren sen ben aşkına hüküm giyerken gücün yetiyor mu yüreğime hükmetmeye kaçtığın bu kopmaz kelepçe yüreğinde tutsaklık gibi görünen eşsiz özgürlüktür aşk güçsüz yüreklerin yolu özgürlüğe kanat açar güçlü yürek bilir aşk iki kanattır tek yürekte özgürlüğe uçar serçe yüreğime kanattır özgür aşk yüreğim hükümlü uçuyor sana hükmün yeter mi kanadını kırmaya sen yine de aşkımdan, varlığımdan habersiz kıl yüreğini her sabah gece dönerken güne vuran günün ilk ışıklarında seçerim elimde kara bir yumak aşk kanatlarım yanar çocuk avucuma saklarım yüreğimi varlığım hükümsüzdür yüreğinde, bilirim "kimsin sen" derim kendi kendime talepkar değilim ne sana, ne bu hayata boz bulanık kimliksizim alacağım yok, şükür borcumda ama unutma sevgili vazgeç deme bana haklarından istemek her kula hak korkma sevgili Havva dilimle Ademce dualarla istiyorum ben ne zaman ismin düşse aklıma "Allah Korusun" diyerek aşk esir almaktır aşk esir olmak aşk özgür esaretim aşka eğerim başımı korkma sevgili, sana baş eğdirmem "kimsin sen" deme bana bil ki; biz aşkın tınılarına meftun aşk anaforunda akıntıya kapılmış deli gibi dönen dönerken deli gibi gülen el ele tutuşmuş iki küçük yüreğiz aslında 15 Ağustos 2011 - Zeynep Özmen |