Kavgaları Ayırma Görevlisi
çatılarda parıldayor sağanak
dalıyor korkularımın arasına toprağın kasıklarında akarak tüm sonlara meydan okurcasına sarı fotoğraflı anılar gibi kimi donuk kimi içten yollar eskir evimin güneşe bakan odasında dolanır ikindili bir yeryüzü içimde sıkıntılı bir öğlen sonu kirlisiyim ağaçsız zevksizliklere gebe bir istasyonda natürmort umutlara yaslıyorum sırtımı çünkü dünyanın her yerine aynı acıyı götürmektir aşk uzak diye bir şey yoktur anılar yontuyorum düşlerimden iyimser olmak adına kış akşamları ve buz tomurcukları eldivenlerimde ekşimiş kül kokuları içinden çıkıp geçmişe dönmeyi istemektir imkansızlık aşktan ötedir ama zaman bu denli bodur böylesine sonsuz yüzlüyken yaşamakla aşk birbirine karıştırılır şairlerdir şairler bütün kavgaları ayırma görevlisidirler kağan işçen |