Sevda Çıkmazı Sokak Numara Aşk
"Kelimeleri ardı ardına dizmesi zor bu gece
çünkü ben seni hiç ama hiç hak etmediğimi Yokluğun yangın olunca anladım... Yıllarca aşkı düşleyip şiirler ören yüreğim Engin denizler gibi çağladı hiç gelmeyen sevgiliye Issızlığa hapsolunca anladım... Devir aşkı düşleyip aşklanmak değil Devir yalnızlığa sevda olup yanmakmış Gerçekler önümden süzülürken..anladım." "Can Yücel üstad kadar anlayamam ama bende anladım" // Ayaz gecelerin sabahı ürperttiği donuk düşlerde Sevgili yerine yalnızlık sızısına sarılmalarımı gördüm geçmişimde İrkildim... "Bir kez olsun aşk bizi niye bulmadı?" Aklım varlığının tadı nasıl diye düşünürken Ruhum yokluğunun tadında düğüm düğüm gözyaşıydı... Sus düşerdi düşlemelerime susardık... Yüreğimin bir yerine kendi ellerimle sakladığım sevdam Sahipsiz şiirler adıyla yankılanırdı gönlümün boşluğunda Elbet duyardın... Ne vakit gelsen aklıma Gökyüzünde bulutlar birbiriyle yarışırdı yüzümü okşamak için... Sen varlığıma dokunurdun... Sensizliğim sus olurdu damla damla... Derin bir Offfff çekerek Seni düşlemenin hesabını veremediğim şiirler yazar Gönlümün en derin yerine! Sahipsiz sevdalar mezarlığına gömerdim Hem doğardın Hem ölürdün... Özlemlerim arttıkça Sen bir kere daha...doğar ve göçerdin sahipsizler mekanına Kaç kere tohumlandın Kaç sonbahar yalnızlığında göçtün bilmiyorum... Bu yüzdendir ne varlığına sevinebiliyorum ne yokluğuna üzülebiliyorum... "Belki de bu yüzden sahipsizsindir ha?" Belki... // Bir gün evinde ağırlamıştın Çalmadan açılmıştı yalnızlığın kolladığı kapı... ve yalnızlıktan yeni bir şeye atılmıştı yürekler... Gülüşlerinin sır olup saklandığı sevda çıkmazı sokakta.. Numara aşktı... Hatırlıyorum! // Tık Tık! |
Duygulu dizeleri beğeniyle okudum.
Başarılar...