Kırmızı
Kısa bir ömrün saçlarından kayıp gitti yıldızlar
Ölüm gözlerinin göz pınarlarında Ten boğumu yalnızlıklardan bir çığlık sayıkladım Aşka bilenmiş bir rüyadan. Sevgi mısralarının rengarenk ölümleri öptüğü zamansız fırtınalar yaşadı yamalı yüreğim kan kırmızı gül uyanışlarında Kelamsız ve selamsız susmaları öptüm alnından Emsali olmayan sevdaların efsaneleştiği uzak köylerin sevda yanığı çocuklarıydık biz Tebessümden çok utangaçlıktı gözlerimizde yankılanan usul sesimiz... Vuslatın yar sesine yanışlarında küllendi aşk gözlerine düğümlenen umutların adına yazıldı susmalı şiirler O çocuk uzaklardan müjdeler getirdi sevgili kokan mektuplarda... Gözlerimin perdesinde sahnelendi kırmızı ve gökkuşağı sevdalara boyandım zamansızca. Sebepsiz ölümlerin çoğaldığı topraklarda dualar uğurlandı maviye anne şevkatiyle saçları okşanan bebeye nasırlı eller sevgi saçtı masum bir saç okşamasıyla... Gök sus yağmurlara sevdalanan deniz kızlarının gönlüne yağdı Aşk utangaç aşıkların kucaklaştığı Sevmelerin öksüz ve yetimliği kadar buruk kırmızıya boyandı. Sus! dedi aşk susuzluğunu gidermeye çalışan bir genç kızın kalbinden... Biz aşka sustuk Yüreksizlerin yüreği boyandı Yar’a. Ölüm en güzel ölmeleri sundu bitimsiz aşklara ... kalbinden kanadı sevgili birlikte yürüdük sessiz çığlıklara... |