Semâ
Gözbebeklerine kadar
uzakları düşleyen o çocuğun gözlerinde demlendi hayat... // Göz alabildiğine eşsiz ve gözlerimi yumabildiğim kadar güven dolu bir mavi... Uzaklardan koşup gelen o eşsiz tınının kalbine yazılı kader bütün kederleri dar ağacında sallandırdı o masum tebessümde ... Gün tam da maviye doğduğunda hani hepimizin gözlerinin ışıltısının kaynağı aşkın mavisi işte o geldiğinde bütün güzellikler güneş açar yüreğimde Ardımdaki gölgeler -ki onlar unutuldukları için gölgedirler ışığını yitirmiş kadersizlerin ellerinden sıyrılıp rengarenk ölümlerden çiçeklendiler Geçmişimde izlenenler... Onlar aşkın usülsüzleriydiler ve kendi günahlarıyla asıldılar kendilerine... // Aşk Dibine kadar aşka batmış aşıkların zihinlerinde bir denizdir ki dalga dalga aşklanır yahut bir semâ’dır kirpiğinden yar’a akan ya da kendi kendime susmadır zihnimin bile sus pus olduğu... Göreceksin! O masum çocuk başını göğe dikip kalbinden yıldızlara uzandığında aşk rahmet olup yağacak ellerimize ve yüzümüzü rahman’a dikip ..."Birlikte ıslanacağız" ... |
Dibine kadar aşka batmış aşıkların zihinlerinde
bir denizdir ki dalga dalga aşklanır
yahut bir semâ’dır
kirpiğinden yar’a akan
ya da kendi kendime susmadır
zihnimin bile sus pus olduğu...
Güne yakışan güzel bir eser okudum. Tebrikler, selam ve muhabbetle.