rüzgar renkleriydi yapay sesler karanlık gölgelerin soluğuna teslim ettiğimizden beri ölümü
bakir bir şölene uyanan ruhlara ağlıyordu kırmızıbeyazbulutlar gönlümü yakan ateşe kuşanan bedenim şarkı söylemeye gelmişti çok uzaktan hayatın dirilten şarkısını çıplak ayaklı yakın bir geceye
ne sordum adınızı ne de siz söylediniz kaç yaşındaydık kaç yalnızlık taşırdık ruhumuzda hiç bilmedik
ıssız bir sokakta doğan rüyaları başka bir rüyanın görüş alanı içinde soydu korkusunda karanlığın kıvrımlarında dolaşan tanıdık acı kan kokusu
kapadığımda gözlerimi kayıp kentleri aradı son yolculuğunda kayıp bedenler
ve seslendi ö l ü m s ü z ölüm yüreğimin depremleri arasından sesimi duyan var mı ¿
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ölüm saati şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ölüm saati şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.