SENİ GÖRDÜM DÜNYAMDA
bugün seni gördüm dünyamda
kalabalığın arasında yürüyordun gülerek bilerek duymuyordun sesimi beni hiç düşünmeden düşürüyordun kalbimi parça parça, her biri ayrı çiçek oluyordu sarı süsen çan çiçeği petunya sonra kanıyorlardı ayaklar altında, birden durdun gözlerinin yerinde iki örümcek ağzında bir böcek vardı ellerini uzattın avuçlarında sundun ihaneti! öylece duruyordun kuruyordun gözümün önünde saçların dökülürken gazel gibi soyuluyordu yüzünün kabuğu çürüyordu dilin; canımdan can vermek istedim sana anladım ki ölüydüm! oysa kalbim sendeyken ne kadar güzeldin! seni gördüm dünyamda hayra yordum daldım uykuya. Ö.N |
Küskün bir yürek sesinin yankısını hissettirdi. Duyup/ hissedip kaleme dökme sizin başarılı bir şair olduğunuzu gösteriyor.
Saygımla!