pencereyorgun umudun ğöğsüne isli bir hüzünüm ben her yaz çocukluğumun günışığını dökerim baharın kanatlarından böyle hatırlarım güneşi gözlerimin penceresinde cepleri dolu ay’la arşınlarken dikenli yolları tazelenmiş hayat duvar ceplerine ince ve uzun akar damıtılmış yüreğimde susan dağlar çiviler vakitleri ki ırmak akışlarımda sessliğin alın teri yalnızlığın fırtınasını çalan çığlığım mavi ayrılıkların rüzgar sesleri taşar saksıdaki tomurcuklardan anılarıma biriken sevdalar kumral beyaz demlenir aklımın korkularına gülüşlerini sobelerim heykel bedenlerin ruhlarını ruhuma giydirip akşamlarda aşkı ararım banane çürürse çürüsün yıllar dilsiz uykulara çıplak gölgeleri yamalıyorum eksiksiz doğuyor gün ölümden uçan yaşama |
"eksiksiz doğuyor gün
ölümden uçan yaşama"
ben kendime ağladım şiiri okuyunca..Teşekkür ederim tesbih..
saygı dualarım gönül dolusu..