Kapkara Lirik Penceresiz



yanımın yanıyım gövdemde çehrenin deli gönlümlü sureti
kızarıklıklar başlar sağ salimken saçlarımın öksüzlüğü
başlar uykulu bulutun ardı arkasının kesilmezliğinde
ve üşürse soluğumdaki hasretin vurgulu tanımsız duygu
sesinle ısıt içime işleyen buzdan soğuk o çelik griyi
kör sağır tipilere bıraktığın gibi ölmek istemiyorum

gün sağıyorum azlığından karşımda buğu tonlu sözcüklerinin
açık pembe duruşuyla sabaha açılır mı ki sonrası kapılar
sonrası gerisin geriye ürkek şaşkınlıkla ağaçlara kıskanç
tuz buz bir serinlikte gitmek istiyorum tüm lügatlere inat
benim gitmemin sadece adı gitmek olur güvercin iyimserliğiyle
hangi ile gitsem senin evin hangi yağmura yakalansam gözlerimsin

can dostumdu saçak altı düşlerim kapkara lirik penceresiz
perdelerin ötesinde ünvansız bir yalnızlık kirletirken geleceğimi
sesine muhtaçlığını saklıyorum sırasını karıştırdığım patikaların
ben bir saç tellerini ayırt ederim birbirlerinden bir de
gözyaşlarının tuz taneciklerini
rüzgara çık üşenmem
ama ağlama sakın
belki gülüşlerine bir daha dönemem...



Kağan İşçen