geceyi bölenhiçbir gece selam vermez yokluğun sırları vardır çünkü önce aşkın söylesem düşü ağaçtan düşen kedilerin tutulur dili öylece susun üstünde suyu unutan sardunyalar geceden evvel kurur hepsini yuğ’un orta yerinde duran cevherin onulmaz yarası dudaklarımdır sımsıkı öpün ta ki aklımızda şehri çalan engerekler kadar yol kalır orada durun baskından sonra taşan harami deresidir gönlümüzde sesin yıkıp geçin gözlerime gitti dersin gönlümden çıkanda nesi şiir güldestemiz durmayın okuyun ağlayan yalnızlık olur sessiz şadırvanlarda hu sesi mermer sesi şu andır tek ki anlayın musalla taşına vurduğumda alnımı haykırdım son uykumu bölen yine mi aşk ey Tanrı |
vurduğumda alnımı haykırdım
son uykumu bölen
yine mi aşk ey Tanrı
YÜREKETEN KUTLUYORUM MAŞAK BÖYLE BİR ŞEY UYKUYDA YÜREĞİDE İKİYE BÖLER SAYGILARAIMLA