GÖZDEN IRAK OLDUK GÖNÜLDEN IRAK
Gözden ırak olduk, gönülden ırak,
Günlerin, AYLARIN adı kalmadı.! Muhabbet bağı da olunca kurak; Demlenen ÇAYLARIN tadı kalmadı.! Susuz kaldı yine soldu çiçekler, Yıllarca hasretle yandı yürekler, Fırtınayla zayi oldu emekler; Saklanan PAYLARIN tadı kalmadı.! Şimdi hüzün dolu sözler, şiirler, Derya, denizlere akan nehirler… Viraneye döndü koca şehirler; Köşkün, SARAYLARIN tadı kalmadı.! Unutuldu artık sevdalar, nazlar, Hicranla geçiyor baharlar, yazlar, Neşe’yle, huzurla çalmıyor sazlar; Kemanla, YAYLARIN tadı kalmadı.! Rizeli Halk Şairi Adem İmdat KESİCİ (ÂŞIK HOCA ADEMÎ) |