Madem ki boşa gitti verilen bunca emek
Madem ki yok sayıldı herşey yalanmış demek
Madem reva görüldü var olanı görmemek
Lânet edip bu şehre çekip giderim ben de
Yaşatmam yaşatamam kötülüğü bedende.
Yüreğimden sevgimi söker yine giderim
Son umudu Müftü’ye döker yine giderim.

Görmediler gücümü "deli" dediler, tamam!
Yokluğa yoksulluğa yapılmışken atamam
Bin defa gömseler de toprağında yatamam
Arkama bile dönmem çekerim paşa paşa
Neşe sizlerin olsun derim; "çile çok yaşa!
Kurduğum kuleleri yıkar yine giderim
Elimle boğazımı sıkar yine giderim.

Belediniz toprakla erişmeden ünvanım
Ayrık otları ile sarılıyor her yanım
Hibe ederim size olsa bile tek canım
Yolarım köklerimi atarım uzak yere
Bir lokma ekmeğimi inşallah Allah vere.
Yorulsam da aldırmam durur yine giderim
Yarını şakağından vurur yine giderim.

Etrafım karanlıkla bir sur gibi çevrili
Şiiri duyulmuyor sustu rüzgârın dili
Hapsedip bir kafese terketmeli bu ili
Üzülsem de kaçarım bulmak için huzuru
Karşılık almadıysam sevemem kuru kuru.
Parçalayıp yerlere çalar yine giderim
Isırgan otu gibi dalar yine giderim.

Riyayla tüketmedim göğsümdeki nefesi
Bilmedim hileliymiş adaletin kefesi
Haksızlıkla savaşan ben hukukun efesi
Çekerim kılıcımı hesapsız savururum
Buzdağında donarken dünyayı kavururum.
Metropole adımı çakar yine giderim
Bu şehri baştan sona yakar yine giderim.