Kırmızıdan kesmişler ellerini
Sözlerini ertelemişler
Anne kaç hikaye yazılır bir kalbe?

Alnımdan yakın geçiyor da
İsabet etmiyor bakışları ölümün
Ah ben böyle daha kaç ömre gönüllüyüm

Bütün mutlu sonları çalışmıştık
Oysa tepetaklakken bile
Düz akardı içimizdeki nehir
Yine senden doğar yine sana gömülürüm

Vaktinden evvel toplama hüzünlerimi
Acı olurum
Dilediğince oy aklımdaki gömüyü
Devrilsem de, içimdeki çınarı doğrulturum

Yırtmışlar gözlerini yüzüme
Karanlık bir mavi inler durur duyarım
Akıllanmam , ah nerde !
İçimin göğünü dışıma yürürüm

Hüzünden beslenirmiş yağmurun çiçekleri
Alnıma konunca denizin elleri
Güneşim üşür

Anne bir kalbi kaç acı bölüşür?

Boşaltmışlar içini gecelerin
Kupkuru uyur düşler yalancı uykuları
Yanağındaki yanağımın yerini kimler aldı

Deş bu leş yarasını tenimin sevgili ölüm
Adını sil alınyazımın defterinden
Ki dilim unuturken ismini yeniler

Ve yine yeniden kokunu getirse de
O sarhoş yasemenler
Beni bir ölüm iyi eder
Beni bir ölüm iyi eder