beş parmak masalı
bir iki nehri sırtlasam
götürsem sürsem bir okyanusun ağzına su serpilse yüreğime karılsa gölgem suya rüzgarın ateşli gözlerini sapan yapsam vursam gecemin yarasalarını dolambaçlarımda gün ağarsa gönlümde gizil bahçeler kursam bir çalı bülbülü konsa ayıklasa hüzünlerimi tutunsam sevinçlere yalnızlığımda özneler çoğalsa beş parmağımla arşınlasam ruhları aklımdan çıkmazsa buda isa musa zerdüşt şiva düşlerimde anlatsalar unutulmuş sözcüklerden yorgun masalları ansızın uğultulu bir ormanda uyansam çıkıverse karşıma delikleri dikenli bir ney üflesem –üfledikçe- ıslatsam korkularımı sonra sere serpe örtsem üstüme ‘’salâsı verilmiş toprağı’’ gönül gençyılmaz |
çıkıverse karşıma delikleri dikenli bir ney
üflesem –üfledikçe-
ıslatsam korkularımı
sonra
sere serpe örtsem üstüme
‘’salâsı verilmiş toprağı’’
Hüzünlü bir şiir.Her şeyden vazdeçip , ölümü kucaklamak gibi bir duyguya girmiş dizeleriyle... Güzeldi ... Yaşamayı ve direnmeyi tercih etmeli diye düşünmeden de edemedim şiiri okuduğumda...
Saygı ve sevgiyle.